اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر کیفیت زندگی بر دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی زوج‏های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر پاوه.

چکیده: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر کیفیت زندگی بر دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان پاوه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان پاوه در مهر ماه 1392بود. نمونه تحقیق شامل 16 زوج بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل 1) مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز و 2) مقیاس بهزیستی روان شناختی بود. طرح تحقیق شامل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. همه آزمودنی ها به دو مقیاس پاسخ دادند و سپس گروه آزمایش مداخله درمانی (آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی) را دریافت کردند. بعد از این مرحله هر دو گروه دوباره به مقیاس ها پاسخ دادند. پس از گذشت یک ماه پیگیری برای گروه آزمایش اجرا گردید.داده های حاصل از این پژوهش به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی موجب کاهش دلزدگی زناشویی و بهبود بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. پیگیری با فاصله یک ماهه ماندگاری اثر آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی بر دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی را نشان داد.